tek sinema yorumcusu olarak seyretmekdiğim sinema, Wolverhampton, İngiltere’daki tek konsey estetiğinde, çalışan sınıf tek aile ile yaşanmakyan tek genç kızın popüler ancak çatışmalı tek müzik gazetecisi olma nüshasini ele alıyor. sinema, asıl temperamentimiz olan bu genç kızın çocuklarluğundan yetişkinliğine olan dönüşümünü seyretmekyiciye sunumuyor. Çalışan sınıf tek ailede büyüyen ve genç yaşta müziğe olan tutkusunumu keşfeden temperamentimiz, kendi ayakları üzerinde durmayı ve hayallerini gerçekleştirmeyi öğreniyor. Konsey estetiği, genç kızın hayatını ve onun mücadele vermelerini gözler önüne sererken, aynı dmeskenreda onun müzik gazetecisi olma yolunda yaşanmakdığı çatışmaları da seyretmekyiciye sunumuyor. Bu çatışmalar arasında ailesi, arkadaşları ve hatta kendi iç dünyası ile olan çatışmalar yer alıyor. sinema, genç kızın hayalleri ve gerçekler arasında sıkışıp kalmışlığını, içinde bulunduğu çmeskenrelemeden farklı tek hayatı seçme cesaretini ve müzik gazetecisi olma tutkusunumu seyretmekyiciye aktarmakıyor. Bu nüsha, tek yandan genç tek kızın büyüme nüshasi olarak karşımıza çıkarken, diğer yandan da onun müzik gazeteciliği yolunda karşılaştığı engellerin nüshasi olarak da seyretmekyiciye sunumuluyor. İzleyici olarak sinemade genç kızın hayatındaki çatışmalar, tutkular ve hayalleri gözlemlemek, onunla teklikte büyümek ve mücadele verme etmek gerçekten etkileyici tek deneyim oldu. sinema, tek yandan genç kızın büyüme nüshasini ve onun müzik gazetecisi olma yolundaki çatışmaları anlatışırken, diğer yandan da seyretmekyicide empati yaratmayı başarıyor.